Blog 4

Halo,
hier mijn laatste blogje voordat ik vertrek richting Kaapstad. Mijn maand vrijwilligerswerk zit er alweer op. De tijd is echt supersnel gegaan! Ik heb het gevoel alsof ik hier vorige week pas ben aangekomen. Maar ik zal even beginnen waar ik de vorige keer ben gebleven.

Vorige week donderdag hebben alle vrijwilligers meegeholpen met een evenement die stagaires in ons huis georganiseerd hadden, een study & career exhibition. Hier konden scholieren en ongeschoolde/werklozen mensen een kijkje komen nemen en ideeën opdoen voor studies of banen. Woensdag gingen we met z’n alle de townships in om te flyeren. Dat was heel grappig omdat je zag dat ze daar echt geen blanke gewend waren, en nu liepen er 6 blanke meiden over straat foldertjes uit te delen. Heel veel bekijks dus. Het ging zelfs zo ver dat toen we een weg overstaken er een man uit een taxi busje ging hangen, naar ons wees en schreeuwde : ‘LOOK, WHITE PEOPLE!!!’. Echt heel maf.

Vrijdag heb ik samen met Emma in een township in een shack geslapen. Wat een ervaring was dat zeg. We kwamen daar aan toen het al een beetje donker was, en op de weg ernaartoe dachten we dat de band van de auto lek was. Dus wij even stoppen en uitstappen om te kijken wat er aan de hand was, komt er een grote donkere vent op ons afgelopen of we alsjeblieft weg wilde gaan daar. Wij dachten dat hij ging zeggen dat het hier niet veilig voor ons en dat we naar huis moesten gaan blablabla, maar hij zei dat we wit waren en dat we daarom op moesten hoepelen want witten waren bij hem in de buurt niet welkom. Wij plankgas ervandoor natuurlijk. Maargoed, een paar minuten later kwamen we aan bij de shack van Maria en de band was gelukkig in orde. Er stond een vuurtje aan buiten met een grote pot erop, bleek dat ze poikie voor ons aan het maken was. Dit is een traditioneel Zuid-Afrikaans gerecht waar ze vlees, aardappel, groente en saus in een pan gooien en dan alles heel lang in een speciale pot laten koken. Het was echt verrukkelijk! Heel leuk om dit echt bij iemand thuis te hebben gegeten. Verder hebben we de rest van de avond gezeten en gedronken. Drinken doen ze daar heel veel in het weekend. Er stonden ook allemaal legen flessen sterke drank ik de huiskamer en Maria noemden dat haar trofeeën. Ook hebben we nog een beetje met de puppie van ze zitten spelen. (Wees gerust dat beest was voor alles ingeent). Ook had ze dat beest blijkbaar een wormenkuur gegeven, want toen wij daar net een uurtje zaten begon die een pakketje wormen uit te poepen. Ik denk dat ik niet wil weten wat die mensen zelf allemaal in hun lichaam hebben zitten. Ik weet niet hoe het met verspreiding van die eitjes zit, maar ik weet wel dat ik een wormenkuur ga nemen als ik terug in Nederland ben. Brrr. Verder zijn we goed de nacht doorgekomen. De shack bestaat eigenlijk uit 2 kamers. Een ‘woonkamer’ met tv en een keuken, en een slaapkamer. Maria slaapt samen met haar man en dan zijn er nog 2 bedden voor de hun 2 kids. Hun zoontje bleef die nacht bij iemand anders slapen en dat meisje ging bij haar ouders in bed liggen dus sliepen wij in het bed van de kinderen. We werden al vroeg wakker de volgende ochtend want blijkbaar is het daar heel normaal om om 6 uur ’s ochtends al David Guetta en Justin Bieber uit de speakers te knallen. Ze mogen daar wel arm zijn in die Townships, maar status is heel belangrijk. Ze hebben liever een mooie tv of muziekinstallatie dan een week eten. Emma en ik moesten allebei heeeeeel nodig plassen die ochtend omdat we zoveel hadden gedronken de avond ervoor, maar we wilden eigenlijk niet aangezien de wc.... Hier laat ik het maar bij want het is niet echt iets om over naar huis te schrijven ;) . Na ons ontbijt (cornflakes) kregen we gelijk weer een glaasje alcohol in ons handen geduwd. ’s Morgens gaat men gewoon vrolijk verder met drinken. En aangezien we ons als echt township-bewoners wilde gedragen en beleefd wilden zijn hebben het met een glimlach opgedronken. Daarna hebben we nog even gekeken hoe een afro nou precies gewassen wordt. Het was haar-was-dag voor het dochtertje en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik geen afro heb. Rond een uurtje of 12 werden we weer opgehaald en was het townshipavontuur voorbij. Echt een bizarre ervaring maar wel heel gaaf om meegemaakt te hebben hoe die mensen leven!

Diezelfde dag zijn we in de middag nadat we ons grondig gedoucht hadden naar het Addo Elephant Parc geweest. Echt een super groot park waar de Big 5 in rondloopt, maar als hoogtepunt heel veel olifanten. We hebben meer zebra’s dan olifanten gezien maar het was er wel heel mooi en echt heel leuk dat die olifanten zo ontzettend dicht bij zijn. Eentje stak vlak voor onze auto de weg over. Echt een gigantisch beest en zo mooi.

Zondag heb ik met Amber en Chris een hike gedaan van Schoenmaakkop naar Sardinia Bay. Echt de mooiste natuur die ik ooit in mijn leven heb gezien. Compleet verlaten stranden met hele groene duinen en superhelder water. Het is niet op foto’s vast te leggen hoe mooi het daar is. Echt een aanrader dus als je hier ooit nog eens in de buurt komt.

En deze week heb ik afscheid genomen van de projecten, wat ik wel heel jammer vind omdat ik dat graag nog wat langer had gedaan. Maar ik heb ook heel veel zin om te gaan reizen. Morgen vertrek ik naar Jeffreys Bay. Mijn plan is om daarna door te reizen naar The Crags, Plettenberg Bay, Knysna, Stellenbosch, en daarna een weekje in Kaapstad te verblijven. Ik hoop dat het allemaal een beetje soepeltjes verloopt. Vanavond gaan we hier nog met hele huis uit eten als mijn afscheidsetentje en dan stap ik morgenvroeg om 7 uur op de bus. Jeffreys Bay is maar een klein uurtje rijden dus daar zit ik zo. Gelijk maar een surflesje meepakken in de middag denk ik aangezien het daar een surfparadise schijnt te zijn. Ik ben benieuwd! Ik hoop trouwens dat ik genoeg op internet kan in de hostels om mijn blog te kunnen schrijven maar dat zal vast wel goed komen. Oja mijn telefoonnummer voor mensen die mij willen bereiken: 0027 78334 5105. Spreek jullie later!.