Blog 3

Molo!
Dat is hallo in Xhosa ;) En dat is zo’n beetje het makkelijkste woord in die hele taal. Waar ik werk in de townships wonen veel Xhosa’s en ik krijg dan ook wel eens met die kinderen te maken. Hun taal bestaat voor een deel uit klikgluidjes en dat is heel grappig om te horen. Xhosa spreek je bijvoorbeeld uit door tijdens het uitspreken van de X een klik met je tong te maken. Een klik kun je vergelijken met een letter in ons alfabet. Hele interessante taal vind ik het. Gelukkig spreken alle kinderen op de school waar ik werk Afrikaans en Engels wat het een stuk makkelijker maakt om te communiceren. Ik begin steeds meer mijn plekje te vinden op Kleinschool en het is leuk om nu al te kunnen zien dat sommige kinderen echt vooruitgang boeken en steeds opener worden. Hierdoor komen er ook steeds meer verhalen los over hun thuissituatie en dan besef je toch weer wat bevoorrecht je bent om in Nederland geboren te zijn. Zo vertelde er bijvoorbeeld een jongetje dat hij steeds op school geslagen werd omdat hij geen pen bij zich heeft, maar dat zijn moeder te arm is om een pen te kunnen kopen. Ook dragen veel kinderen kleren die van ellende bijna uit elkaar vallen of die op blote voeten naar school komen omdat er simpelweg geen geld voor schoenen is. Soms komt er ook een kindje binnenlopen met een blauw oog of wondjes op het gezicht of bij de oren. Geweld is bij veel kinderen thuis aan de orde van de dag, vaak vanwege alcoholmisbruik en werkloosheid. Gelukkig worden er ook leuke verhalen verteld en hoor ik goede dingen zoals kinderen die door hun tantes of grootouders worden opgevangen en het daar heel erg naar hun zin hebben vergeleken met de oude situatie. Ook weet ik zeker dat ze heel erg genieten van de extra aandacht die we ze geven, niet alleen door spelletjes met ze te doen, maar ook door ze te helpen met lezen, rekenen, klokkijken, etc. Sommige kinderen hebben namelijk een behoorlijke achterstand op de rest van de klas, maar omdat ze maar ik 1x mogen blijven zitten gaan ze vervolgens toch over naar het volgende jaar ook al kunnen ze niet lezen en schrijven. Wat heel bizar is zijn bijvoorbeeld 10-jarigen die de getallen 1 t/m 10 nog niet eens kennen. Toen ik deze week een jongetje terug naar zijn klas bracht stond hij even stil voor het lokaal en gaf hij me plotseling een knuffel. Echt een mooi moment vond ik dat. Nu baal ik er wel een beetje van dat ik volgende week alweer weg moet, terwijl de band met sommige kinderen steeds beter wordt. Ik denk dat je echt een verschil voor een paar kinderen kunt maken als je hier een paar maanden bent en ze met structuur en regelmaat de dingen leert waar ze een achterstand op hebben.
Het vrijwilligerswerk bevalt me dus prima, maar keihard werken is het niet. Ik werk eigenlijk alleen in de ochtenden meestal van 9 tot 13. In de middagen liggen we vaak met z’n alle voor pampus in de tuin of zitten we op een terrasje aan het strand. Uitgaan is hier trouwens ook wel leuk. Ik ben laatst bij een hele mooie cocktailbar aan het strand geweest waar ze heeeele goede cocktails hebben, en bij ons om de hoek zit een leuke discotheek waar we ons ook goed kunnen vermaken. Verder gaan we ook vaak uit eten. Voor een tientje heb je hier avondeten met alles erop en eraan, dus daar hoef je het niet voor te laten.
Afgelopen weekend ben ik naar het Kragga Kamma park geweest. Dit is een wildpark met heel veel dieren waar je met je auto doorheen kan rijden. Het park is niet zo heel groot maar ze hebben er wel apen, cheetas, neushoorns, buffels en nog veel meer. Daardoor is de kans dat je ze spot ook vrij groot. Helaas zijn de wegen niet zo mooi geasfalteerd als in Beekse Bergen en dan begrijp je ineens dat veel mensen hier in een bakkie of landrover-achtige auto’s rondrijden. Ons huurautootje is niet voor dit soort paden bestemd maar tot nu toe slaan we ons er altijd goed doorheen. Het was wel even zweten toen we zo’n 20 meter van een troep neushoorns verwijderd waren en we vastliepen op een zandheuvel, maar uiteindelijk hebben we hier alleen maar erg mooie foto’s uit gekregen. En uiteindelijk hebben we alle dieren die we wilden zien gespot. Dat was erg leuk dus.
En zondag heb ik gedaan wat ik al zo lang een keertje wilde doen, namelijk surfen. We kregen een paar uur les van een hele aardige gozer. Eerst moesten we op het droge oefenen, en toen dacht ik nog; mwah dit gaat me nog best goed af, zo moeilijk kan het toch niet zijn. Een paar slokken zeewater later had ik me al bedacht dat het toch niet zo meeviel. Het timen om perfect voor de golf te komen, het peddelen, je evenwicht bewaren, en jezelf vervolgens opdrukken van liggende naar staande positie is behoorlijk lastig kan ik je vertellen. Het is me niet één keer gelukt om te staan. En de spierpijn de volgende dag was ook niet mis, echt iedere spier in mijn lichaam voelde verkrampt. Toch vond ik het wel heel leuk en merkte ik dat hoe langer ik bezig was hoe beter het ging. Ik ben dan ook van plan om een 3-daagse surfcursus in Jeffreys Bay te gaan doen tijdens maar reis naar Kaapstad. Het strand aan dit ‘dorpje’ staat bekend om een van de beste golven ter wereld en het barst er van de surfscholen.
Dit is alweer mijn op een na laatste week hier. De tijd gaat echt supersnel. Gelukkig heb ik wel al zo’n beetje alle dingen gedaan die ik wilde doen hier, of staan ze nog voor komend weekend op de planning. Aanstaande vrijdag ga ik samen met een huisgenootje in een township slapen in een echte shack (krot). De vrouw die daar woont samen met haar man en 2 kinderen heeft goed contact met de organisatoren van Ready4life dus het is volkomen veilig. Een ander huisgenootje van me heeft er een aantal weken geleden ook een nachtje geslapen en ze zei dat het echt een onvergetelijke ervaring was dus ik ben benieuwd. En zondag zijn we nu van plan om naar het Addo Elephant Park te gaan. Er is wel een hittegolf voorspeld voor dit weekend dus we moeten even kijken of het dan te doen is om door zo’n park te gaan rijden met een auto zonder airco. We zullen zien.
Dit was het weer voor deze keer. Ik hoop jullie een beetje goed op de hoogte te houden en jullie stiekem ook een beetje jaloers te maken ;)

Liefs,
Sacha